Evia, dat niet toeristische, langwerpige ei- land, ten oosten van Athene en het vaste- land van Griekenland, is nog steeds een onbekende bestemming voor veel mensen. Dat is jammer, want het is er prachtig. Wij gingen naar het uiterste zuidpuntje van dit eiland en waren erg benieuwd wat we daar zouden gaan beleven...

Ons bezoek aan het plaatsje Marmari in het zuiden van het eiland Evia begon op het vliegveld van Athene waar we landden. Met de taxi waren we vanaf de luchthaven binnen dertig minuten bij de havenplaats Rafina. Vanaf Rafina vertrekken dagelijks vele boten naar allerlei Griekse eilanden, zo ook naar Marmari op het mooie eiland Evia. De bootreis Rafina-Marmári duurt ongeveer een uurtje, want, zoals gezegd, het eiland ligt min of meer naast Attica, het departement waar Athene de hoofdstad van is. Daarom is Evia altijd erg populair geweest als vakantiebestemming voor de Grieken, althans, voor de economische crisis, want toen kwamen de Griekse toeristen hier in groten getale naartoe. Op het dek van het schip zie je het bergachtige eiland zeer snel naderen en je krijgt al een eerste indruk. Precies voor Marmari word je verwelkomd door de Petali-eilanden die voor de kust bij Marmari liggen. Ze zien er prachtig uit, het zijn een tiental eilanden, die je aan de kleine groene eilanden bij Lefkas in de Ionische zee doen denken. Deze eilanden zullen we later gaan bezoeken. Inmiddels naderen wij Marmari. Dit vissersdorpje ligt prachtig onderaan en op de hellingen van een berg. De eerste indruk is meteen goed! Naast de haven, bij de kleurrijke vissershaven, zie je tientallen restaurants en cafés. De vissers zijn met hun netten bezig, op de terrassen genieten mensen van een ontbijt of een Griekse koffie.

Marmari

Aangekomen in de haven, worden we opgewacht door het busje van Hotel Marmari Bay dat ons rechtstreeks naar het hotel zal brengen. Het hotel ligt maar 300 meter van de haven, op de hellingen van de berg. We hadden deze vakantie bij hotel Marmari Bay geboekt, omdat we gehoord hadden dat het een erg leuk hotel was, met vriendelijk personeel, een goede keuken, een lekker zwembad en een fantastisch uitzicht over de zee met vergezichten tot Athene! De vriendelijke eigenaar Thanasis Zafiriou en zijn Italiaanse vrouw Maddalena hadden we al een aantal jaar achterelkaar op de Vakantiebeurs ontmoet. Het was fijn hen weer te zien en de keuze voor dit hotel was achteraf gezien, 100% juist, want wat hebben we hier genoten! Wil je een vakantie in een rustig gebied, waar geen massatoerisme is, waar enkele zeer mooie stranden zijn, een mooie natuur waar je kunt gaan wandelen, een gebied waar je in aanraking komt met de lokale bevolking en waar je van lokale producten kunt genieten, dan moet je hier wel zijn!

De meeste mensen die naar Griekenland komen, doen dat onder andere voor het mooie weer, de zee,  de prachtige stranden en natuur. Bij Marmari ben je dan zeker aan het juiste adres. Een van de mooiste stranden, ligt op maar twee kilometer van Marmari, het is Golden Beach of, zoals de Grieken het noemen, Chrisi Ammoudia. Het is een soort landtong van zand die zich ieder jaar verplaatst en van vorm verandert, maar zich altijd hier, ongeveer op dezelfde plek, bevindt. Op dit strand zijn geen parasols of ligbedden, het is, zoals men zegt ‘puur natuur’. Van boven op de heuvel heb je een prachtig uitzicht op dit prachtige strand. De kleuren zijn overweldigend. Via een kort zandpad loop je naar beneden, naar het strand waar de heldere zee je opwacht en uitnodigt voor een frisse duik in het water. Omdat het hier wel eens stevig waait, is dit strand erg geliefd onder surfers en kite-surfers. Toen wij het bezochten stond er geen zuchtje wind en waren er alleen enkele dagjesmensen, die hier kwamen afkoelen en zwemmen in de turquoise zee. Het is een idyllische plek. Maar er zijn nog meer leuke stranden, zowel aan de zuid-Euboeïsche zee als aan de Egeïsche zee. Een erg leuk strand vonden wij Kokkini, dat een tweetal kilometer ten noorden van Marmari ligt. Niet dat het een indrukwekkend strand is, het is een smal wit zand- kiezelstrand waar de bomen tot aan het strand reiken en voor de schaduw zorgen. Op het strand bevindt zich een kleine, kleurrijke strandtent (Costa-Costa) die primitief, maar erg gezellig is. Andere stranden ten noorden van Marmari zijn de eveneens smalle stranden van Kavos, Figiás, Agia Irini en Portoláfia en ten zuiden van Marmari de stranden Zástani en Likórema. Onder de indruk waren we van een strand dat aan de andere kant van het eiland ligt, aan de Egeïsche kust, het strand bij het bergdorpje Agios Dimitrios. De route hiernaartoe duurt met de auto ongeveer dertig minuten en is meer dan de moeite waard. Opeens ontdek je een wildere natuur, met hoge beboste bergen, schitterende kloven, veel stromend water en traditionele bergdorpen zoals bijvoorbeeld het dorp Paradisi, waar te midden van platanen twee goede taverna’s zijn. Wij hebben bij Taverna Oi Mouries gegeten en het eten was voortreffelijk.

De weg vanaf Marmari is bochtig, maar tot Agios Dimitrios geasfalteerd. Na Agios Dimitrios volgt een zandweg die gelukkig behoorlijk goed is en die je tot aan het strand brengt. Wees echter voorzichtig, want de ravijnen zijn hoog en steil, maar het uitzicht over het strand is adembenemend. Ook op dit strand zijn geen strandstoelen of ligbedden, wat juist de charme van dit gebied is, want er komen maar weinig mensen en de mensen die komen zijn bijna altijd Grieken, die zelf een parasol meenemen of een tentje. De hoge rotsen zorgen voor de schaduw en achter het strand is een kantine waar wat tafeltjes en stoelen zijn. De stalactieten die aan een kant van het strand te zien zijn en de kleine rivier die hier in zee uitmondt zijn bijzonder om te zien.

Zuid-Evia heeft natuurlijk meer te bieden dan mooie stranden. In dit gebied domineert de berg ‘Ochi’ die 1398 meter hoog is. Houd je van wandelen, dan is een wandeling door de Dimosari-kloof een must. De wandeling vanaf de locatie ‘Petrokanalo’ tot aan het strand van Kallianos, is tien kilometer lang. Het grootste deel van de wandeling is in de schaduw van de bomen die in de kloof aanwezig zijn. Het is een waterrijk gebied waar hier en daar prachtige watervallen gevormd worden. In dit gebied zijn meerdere kloven en zeker vijftien goede wandel- en bergpaden waar je fantastische wandelingen kunt maken. Daarnaast zijn er enkele zeer indrukwekkende bezienswaardigheden zoals de ‘Drakenhuizen’, het kasteel van Karystos en de reusachtige pilaren uit de oudheid. De ‘Drakenhuizen’ zijn huizen waarvan men beweert dat die tussen de 7e eeuw en de 1e eeuw voor Christus gebouwd zijn. De naam ‘Draak’ werd door de Grieken vaak gebruikt wanneer iets buitennatuurlijks gemaakt werd, zoals deze gebouwen, want sommige stenen die gebruikt zijn voor deze gebouwen, wegen meer dan acht ton! Van zulke ‘Drakenhuizen’ zijn er een vijftiental op Evia, de grootste en indrukwekkendste bevindt zich nabij de hoogste top van de berg ‘Ochi’.

Karystos is de grootste stad van Zuid-Evia en ligt helemaal in het zuiden van het eiland in de gelijknamige baai. Het is een moderne stad met een groot rechthoekig plein bij de haven. Hier aan de haven ligt het ‘Bourtzi’-kasteel en het archeologisch museum. Op de weg aan de haven zijn veel terrassen. Aan beide kanten van de haven zijn stranden. Het populairste strand is in het westen. Het is een leuk zandstrand dat goed georganiseerd is, waar ligbedden en parasols te huur zijn en waar allerlei watersporten mogelijk zijn. Wanneer je vanaf de haven en het strand naar het noorden kijkt, dan zie op de top van een berg het grote kasteel van Karystos en daarachter de top van de berg ‘Ochi’. Dit kasteel heet ‘Castello Rosso’ en is met de auto bereikbaar vanaf het dorp Myloi. Het kasteel is in de periode 1209-1216 bovenop de ruïnes van een Byzantijns kasteel gebouwd door de Venetiaanse Baron Ravano Dalle Carceri. Later kwam het in de handen van Franken en daarna de Turken die het tot het jaar 1833 bezet hielden, tot het definitief bevrijd werd. Een bijzonder antiek verschijnsel kun je iets hoger, bij het dorp Myloi aanschouwen, tijdens een bergwandeling naar de top van de berg Ochi. Op een plek liggen een aantal reusachtige pilaren die waarschijnlijk tijdens de Romeinse periode uit de rotsen zijn gemaakt. Deze zijn maar liefst twaalf meter lang en hebben een diameter van anderhalve meter.

Er liggen tien kleine eilandjes in de baai van Marmari, de Petali eilanden. Ze zijn niet alleen prachtig, ze hebben ook een rijke historie. We bezochten deze eilandjes met de vissersboot van Giannis Pantelis, die samen met zijn broers een patisserie heeft, naast de kerk van Agios Georgios aan de vissershaven. We hebben bij deze patisserie overigens  de meest verrukkelijke zoetigheden gegeten. De eilandjes zijn allemaal groen, begroeid met olijfbomen, struiken, cederbomen, dennenbomen en wijngaarden. Sommigen zijn groot, anderen klein. Tientallen jaren waren het populaire bestemmingen voor koningshuizen en reders. Vanaf 1871 waren enkele van deze eilanden, eigendom van Koning Georgios de Eerste. Hij had er een villa en op een ander eiland een boerderij. Het eiland met de boerderij is ondertussen aan Claude Picasso verkocht, de zoon van Pablo. Diverse grote persoonlijkheden hebben de eilanden bezocht, zoals Onassis, Maria Callas en Winston Churchill. Bij deze eilandjes kun je heerlijk in het kristalheldere water zwemmen.

Petali Eiland

We verbleven een hele week in Marmari op Zuid-Evia en hebben heerlijk van de rust genoten. Geen drukke stranden, geen drukke wegen, geen al te drukke terrassen. ’s Avonds was het in Marmari altijd super gezellig, want dan werd de boulevard aan de haven van Marmari autovrij gemaakt. De dorpelingen en de Griekse toeristen die er waren, kwamen naar de haven en de terrassen aan het water waren gezellig druk. De sfeer was altijd zeer aangenaam en gemoedelijk.

Marmari, op Zuid-Evia, wat ons betreft, zeker voor herhaling vatbaar!