Ikaria is een prachtig eiland, met veel variatie, met wilde schoonheden en schilderachtige dorpen; het zou kunnen lijken op ieder ander eiland van het Egeïsche Zeegebied. Maar...de mentaliteit van het dagelijks leven is hier echter totaal verschillend! De zin van de eenvoud van het leven, zonder wekker, haastige spoed en stres is een universele wet op Ikaria. De openingstijden van de winkels zijn eenvoudigweg indicatief en niemand schijnt ze serieus te nemen. Dat wat iedereen hier wèl in acht neemt, is ieders behoefte om een werkelijk rijk leven te hebben, zoals onze antieke voorvaderen dit bedoelden. “Rijk” is niet degene die een vermogen heeft maar degene die een doel, koers en bestemming voorop stelt.
 

Wat betreft het eiland zelf – dat is een avontuur op zich: veel groen, een wilde vegetatie, rivieren en watervallen, ezelspaden, meren en verscholen stranden. Ikaria heeft van alles en nog wat te bieden. De Chalari-kloof, met zijn ontstuimige rivier, het meer, de Ratso-waterval en de oude watermolens is één van de wandelroutes die men je hier aan zal raden. Het oeroude Rantis-bos, in het zuiden van het eiland, met eeuwenoude eiken, wordt door experts beschouwd als één van de belangrijkste bossen van Europa. En de tocht rondom Raches, via het makkelijk begaanbare pad van 25 kilometer lang, zal je leiden naar de belangrijkste bezienswaardigheden van Ikaria waarvan je nooit had gedacht dat ze überhaupt zouden passen op zo’n klein eilandje.
 

De fanatieke bezoekers van Ikaria, die steeds maar blijven komen, behoren tot twee basiscategorieën. De eersten staan ‘s ochtends in alle vroegte op om de oeroude ezelspaden te gaan verkennen, evenals het schilderachtige Xylosyrtis met de zeldzame vogels, ze beklimmen de heuvels van Pounta, gaan naar Karkinagri, Manganitis of Agios Isidoros voor bouldering, naar het meer Selini in Chrysostomos om te kanoën en te zwemmen.

De andere categorie van bezoekers begint rond dezelfde tijd ... terug naar het hotel te gaan. Er is een nacht van ouderwets nachtbraken aan vooraf gegaan, met beachparties die spontaan worden georganiseerd door de “groovaloi” ofwel “groovy types”, (zo noemen de plaatselijke bewoners de vrije kampeerders) in Mesakti, in gezelschap van de surfers, in het microscopische Ammoudaki, in Livadi met het goudkleurige zand, in Armenistis en in Nas. Soms komen de twee bevolkingen elkaar tegen. En zij verklaren allebei verliefd te zijn op Ikaria en op de vrijheid die het eiland uitademt. De bezoekers zorgen er altijd voor om de welbekende archeologische sites van het eiland te leren kennen, zoals Tavropolion, op de oevers van de Chalari-rivier, de Toren van Drakano, Therma met de geneeskrachtige bronnen, de musea van Kambos en van Agios Kirykos, en het klooster van Agia Theoktisti in Pigi.

Vergeet ook deze plekjes op het eiland niet: De vuurtoren, de wijdere omgeving van Raches met de uitbundige dorpsfeesten, evenals de prachtige formatie van kleine eilanden die zich precies aan de overkant bevindt: Fournoi. En tussen de middag uitgebreid genieten van de lokale vis, sofiko en rasko (gekookte, wilde geit dat altijd wordt geserveerd op dorpsfeesten), samen met de rode Pramnio-wijn, de trots van de bewoners van Ikaria, zonder opgejaagd te worden om snel te bestellen of rap hun snack op te eten.
 

Ikaria staat bekend om zijn goede en goedkope eten. Het staat echter ook bekend om zijn honing, de lepels zwaar gezoete ingemaakte vruchten (die met rozenblaadjes is een ontdekking), de kruidendranken, het lokale vlees van Raskes en de unieke geitenkaas “kathoura”. Wat betreft de visvangst: hier zul je echt verse vis eten uit het Egeïsch Zeegebied, altijd afhankelijk van het jaargetijde.

Een laatste onderzoek heeft de bewoners van Ikaria, tussen alle volken van Europa, op de eerste plaats gezet wat betreft de lange levensduur, met tien keer een grotere kans om hun negentigste verjaardag te vieren. De wetenschappelijke rapporten vermelden dat het geheim bestaat uit een goede voeding, beweging en sex. Zijzelf zullen zeggen dat dit alles ook in andere delen van Griekenland te vinden is. Dat wat hen werkelijk verschillend maakt is de ontspannenheid. “Laat het leven je brengen daar waar het zelf wil. Zo zal het, hoe dan ook, of je het nu wilt of niet, gebeuren”. Wijze woorden van een bewoner van Ikaria, van 94 jaar oud...