Patmos staat bekend als het "eiland van de Apocalyps" of "Jeruzalem van de Egeïsche Zee": Johannes de Theoloog, een van de discipelen van Christus, verbannen naar dit eiland door de Romeinse keizer Domitianus in 95 na Christus, schreef het "Boek der Openbaring", de laatste boek van het Nieuwe Testament in een van de grotten van het eiland. De "Grot van de Apocalyps", zoals deze vandaag bekend is, is een van de meest historische en indrukwekkende locaties in Griekenland. Patmos werd voor het eerst bewoond in de prehistorie. Tijdens de Romeinse tijd was het een plaats van verbannen schap. In 1088 richtte de gezegende Christodoulos het klooster van Johannes de theoloog op. In de loop van de tijd floreerde het eiland en de eerste herenhuizen werden gebouwd in de late 16e eeuw. Het Patmos-seminarie (of Patmian School) werd gebouwd in 1713. Het eiland werd officieel het Griekse grondgebied in 1948.
Deze kleine, traditionele stad is gebouwd rondom het klooster van Sint Jan de Theoloog. Het is een van de mooiste en best bewaarde middeleeuwse steden in de Egeïsche Zee. De naast elkaar gebouwde huizen hebben hoge ramen en laten ruimte over smalle, doolhofachtige geasfalteerde steegjes waar tientallen 15e-17e-eeuwse kerken te vinden zijn, gebouwd met stenen uit Petrokopio (wat steengroeve betekent) en Manolakas. De daken zijn gemaakt van hout van cypresbomen en afwisselende lagen astivi (een soort struik inheems voor Patmos), zeewier en modder.
Wat moet je zien?
Pano (boven) Kampos is een dorp in het binnenland, terwijl Kato (lager van) Kampos een klein dorpje aan zee is, gelegen in een groene omgeving, naast boomgaarden, citrus- en olijfgaarden, pijnbomen en eucalyptusbomen en een populair zandstrand met tamarisken. Drie andere dorpen aan de kust, namelijk Vagia, Livadi en Lefkes zijn in de buurt van Kampos
De haven van het eiland ligt in een smalle, natuurlijke, nekvormige baai die het eiland bijna in tweeën verdeelt. Tijdens de 17e eeuw waren er geen gebouwen bij de haven, slechts een paar magazijnen. De frequente aanvallen van piraten hadden de inwoners van het eiland gedwongen om in Chora te blijven. Aan het einde van de 19e eeuw bloeide de haven op. Tijdens de Italiaanse overheersing werd Skala het bestuurscentrum van de Italianen, het Italiaanse bewakersverblijf, het postkantoor en het douanekantoor werden in die periode gebouwd. Na de unie van Patmos met Griekenland werden prachtige klassieke gebouwen in het havengebied gebouwd. Tegenwoordig zijn deze gebouwen ofwel woningen of ze zijn huiswinkels.
Wat moet je zien?
Breng uw zomervakantie door in deze badplaats in een kleine groene vallei. Deze plaats bestond in de oudheid en stond bekend als Agroi-kia. Tamarisks groeit op het zandstrand van deze smalle beschutte baai die meer op een meer lijkt, met Tragonisi precies tegenover en twee kleine schiereilanden aan elke kant. Afstand vanaf Chora: 4.5 km ZO
Moet je zien: De Kallikatsou-rots. In de late namiddag, wanneer die kuststeen baadt in oranje licht, zijn de gebeeldhouwde treden op de rots zichtbaar. In de oudheid was het een plaats van aanbidding.
Het is een kleine groep eilanden ten oosten van Patmos en ten noorden van Leipsoi met schaarse, bossige gewas. Het dorp Arkoi ligt op het grootste eiland. Oude stenen huizen, sommige witgekalkte, enkele nieuwgebouwde en traditionele taveernes vormen het beeld. Ga zwemmen in stranden waar lentisks en tamarisken groeien, zoals Limnari,Kapsaliasmenos, Tiganakia, Patelia en Ampelaki. Je zult ook genieten van dit soort strand op een klein eilandje genaamd Marathi.
Evenementen
Activiteiten
